Als ik rondkijk en nadenk over wat er me allemaal kan overkomen, wat er fout kan gaan en hoe je leven uiteindelijk afloopt moet ik concluderen dat de natuurlijke staat van mensen "depressie" zou moeten zijn. Evolutie en selectie hebben samen bepaald dat dat geen winnende strategie is.

Ik heb in de familiale kring enige ervaring met depressies en moet concluderen dat we vandaag de dag objectief gezien voor het grootste gedeelte manisch zijn. Behalve dat het na miljoenen jaren een winnende strategie is gebleken lijkt het me ook leuker. We gaan vandaag dus voluit voor optimisme en vertrouwen in de medemens. Meer nog, we gaan ervan uit dat de medemens een uitgesproken natuurlijke neiging heeft om hetzelfde te doen.

Kan tellen als een basis voor samenwerking.