" Baas, wat moeten wij doen? Dan kunnen we aan de slag. En we willen graag aan de slag. Als we hier dan toch zijn kunnen we evengoed iets nuttig doen. " ( Al is het alleen maar om de baas blij te maken.)

Zegt de baas: Los mijn probleem op.

Vermits het geplande project, een flink magazijn met automatisatie en nog wat toeters en bellen (zie vorig deel) een tijdje op hold staat is dat voor mij momenteel een zeer actuele vraag die past bij een zeer actuele situatie.

Gelukkig heeft mijn huidige baas (die in mijn geval ook mijn klant is) beslist de tijd die we nu per ongeluk vrij hebben op zo’n manier in te vullen dat we het project (of eender welk ander project dat in de toekomst zal lopen) op een betere manier zullen kunnen opvolgen. We verzamelen info door  een aantal interviews met mensen verspreid over de hele organisatie. Wat doen we nu, wat loopt er goed, wat niet en hoe kan het beter. Hoe nemen we vandaag een installatie in gebruik. Welke tools zijn er al, en ken je tools de ons nog kunnen helpen.

Zo komen we te weten hoe het vandaag gaat. Dat kunnen we vergelijken met hoe we graag hebben dat het gaat en dan kunnen we uitstippelen hoe we daar geraken. Ons doel is een prima project, waar de gebruiker straks heel blij van wordt.

Baas wat moeten we doen.

Zo gaat dat doorheen heel de organisatie. Want de gast van de baas is dikwijls opnieuw een baas. En die moet dat vertellen aan zijn gasten. Hij vertaalt wat de oorspronkelijke vraag en antwoord betekenen voor zijn mensen, op hun plek binnen de organisatie.

De vraag rolt door de organisatie tot de bazen op zijn. Zo gaat dat dan, dikwijls bergaf (of top down) maar als er echt iets ingrijpend veranderd is in de organisatie moet die vraag ook bergop. En om andere redenen gaan er ook wel eens vragen bergop. En dat schijnt al wel eens voor problemen te zorgen.

Vraag en antwoord. Zo verdelen we informatie in de organisatie.

We hebben verschillende vragen. Wat, hoe, wie, wanneer, welk,…..En vragen die hetzelfde klinken betekenen niet hetzelfde.

Wat vragen de gasten eigenlijk aan de baas als ze vragen “wat moeten wij doen” Vragen ze hen uit te leggen welke handelingen van hen verwacht worden?

Als de baas de verwachte handelingen beschrijft vertelt hij welke strategie de gasten moeten volgen. Wat moeten we doen? Leg stenen op elkaar, doe er mortel tussen, …. Ze moeten dan zelfs niet weten wat het doel is. Maar wat gebeurt er als er iets mis loopt? Hoe sturen ze bij? Wanneer stoppen ze ermee? En hoeveel uitleg moet je als baas geven?

Of vragen ze welk resultaat van hen verwacht wordt? Vragen ze naar het doel van de handelingen? Wat moeten we doen? Mets een muur van hier naar daar en zo hoog? Als je dat antwoord geeft moeten de gasten zelf invullen hoe ze de klus gaan aanpakken. En wat ze niet weten moeten ze vragen. Ze kunnen immers beter metsen dan ik. Ze zijn als het ware de “expert metser”

Als expert heb je ook zo’n relatie met je klant. Je klant probeert je dikwijls te vertellen wat je moet doen, welke handelingen hij van jou verwacht. Want hij heeft al een idee over een oplossing. Als expert is het dan de kunst om door zijn oplossing zijn probleem te zien. Je klant rekent immers op je expertise. Je kan hem echt blij maken met een betere oplossing voor zijn probleem.

Want dat is de behoefte van de baas, een opgelost probleem.